بسم رب الحسین
من از جمله افرادی هستم که خیلی به قسمت اعتقاد ندارم
بلکه به همت بیشتر معتقدم:)
قسمت و بهونه کردیم برای کم همتی خودمون تا تقصیر و بندازیم گردنش و خودمون و خلاص کنیم
مگه اعتقاد نداریم حسین کشتی نجاتِ؟
مگه نمیگیم بانی کار خیر خداست؟
پس چرا به بحث کربلا میرسه هزار و یک بهونه میاریم که قسمت نیست؟
کافیه از ته دل ازش بخوای من امام حسین و کریم تر از اون میبینم که بهت نده
یادمه دستامون خالیه خالی بود حتی پول گرفتن ویزا نداشتیم
ولی با پررویی تمام از حضرت رقیه خواستم ...
گفتم یا رقیه خاتون من کربلا میخوام
همون روز یه قرعه کشی از طرف برنامه سمت خدا بود برای کربلا
برای کسایی که بار اولشون بود
اسم همسرم و ثبت نام کردم باید کسی که معرفی میکنه مشخصات خودش هم مینوشت
مشخصات خودم هم نوشتم بعنوان معرف
به هیچکس هم حرفی نزدم گفتم اگه اسمم درنیاد ناامید نشیم یک هفته مونده بود به اربعین
همون شب تماس گرفتن ساعت ۱۱شب بود
تا گفت از برنامه سمت خدا تماس میگیریم اشک از چشمام سرازیر شد...
اطرافیان که نمیدونستن جریان چیه من پشت گوشی حضرت رقیه رو صدا میزدم...
پول واریز شد ...
سجده شکری بجا اوردیم ،شیرین ترین سجده شکر بود...
۶۰۰واریز شد
ما کارهامون و انجام دادیم ۲۰۰هزارتومن کم اوردیم
نمیدونستیم چه کنیم
همسرم خواست قرض کنه گفتم صبر کن
تا اینجا بانی ارباب بوده باقیش هم خودش درست میکنه...
گفتیم یه موجودی بگیریم ببینیم چقدر مونده تو کارت در کمال ناباوری ۲۰۰هزارتومن به کارت ما منتقل شده بود
خدایا این کیه که میدونه دویست کم داریم؟!!!!
شب که رسیدم خونه دیدم از طرف برنامه پیام اومده ۲۰۰تومن هدیه ویژه بود که به شما تعلق گرفت
فقط تو دلم گفتم ارباب شدی که رو به هرکس نزنم...
و من کشتی نجات بودن و با تمام وجود درک کردم
حکمت و قسمت و همت و درک کردم
و با تمام وجود معتقدم کافیه از خودش بخوای....
همه چی و جور میکنه،همه چی و....این خاطره برای سال۹۵
