هوالرحیم
امروز به این فکر میکردم که چه تصویری از من تو ذهن اطرافیانم هست
و اون سوال پرسیدم
از همه آدم ها طرح لبخندشون توی ذهن خودم هست هرعزیزی و بخوام تجسم کنم یاد لبخندش میفتم
خوشحالم که عزیزایی دورم هستن که خوبی هام و میبینن و بدی هام و به روم نمیارن😊
چقدر خوبه که از خودمون خوشی بجا بذاریم و اگر یه روز نبودیم یا دلشون برامون تنگ شد یاد لبخندمون بیفتن
هیچوقت تو زندگی دلم نخواسته و دلم نیومده کسی و از خودم برنجونم اگر ناخواسته دلی و رنجوندم همینجا عذر من و پذیرا باشه😊
پ ن:سرنوشت تو موقعیتی قرارم داده که قدر تک تک اطرافیانم و بدونم و
لمس کنم دنیا چقدر کوتاهه و زندگی چقدر میتونه خوب باشه اگه دلیلِ حالِ خوبِ هم باشیم😊
۱۵بهمن۹۷
اظهار لطف دوستان:
قهرمان المپیک صفحم و دنبال میکنه و برام خیلی جالب بود که از نظرش ادم باشخصیتی هستم خداروشکر:)
دوستای دوران پیش دانشگاهیم متفق القول من از من بعنوان دلقک خاطره دارن شرورترین بچه های مدرسه بودیم و شادترین
پ ن: شما چه تصویری از من توی ذهنتون دارید
واقعا خیلی خوشحال شدم که همه دوستام من و به خنده رو بودن و مهربون بودن به یاد دارن
مسولیتم سنگین تر میشه و باید تا اخر عمر همینطور بمونم ان شاالله
خدایا هزاران مرتبه شکر بخاطر این عزت و احترامی که خودت بهم دادی
